Pokoje na Wczasy

Szlak turystyczny Krokowa- Łeba

22 czerwiec 2012r.

W miejscowości Krokowa skręcamy na zachód w kierunku Żarnowca. Na północny wschód od Żarnowca leży wieś Odargowo. W odległości około 1 km od wsi w kierunku północno-wschodnim na pobrzeżu lasu w oddziale 6 leśnictwa Krokowa leży największy w województwie gdańskim głaz narzutowy (o obwodzie 20 m) o historycznej nazwie "Stojący". Głaz ten jest wymieniony w dokumencie księcia pomorskiego Mszczuja II z 1277 r. przyznającym wieś Odargowo klasztorowi w Żarnowcu. Granica dochodziła ad quondam lapidem qui Stoyce dicitur (do tego kamienia, który nazywa się "Stojący"). Dziś znana jest nazwa "Diabelski" lub "Pogański Kamień". Według legendy pięć zagłębień widocznych na głazie pochodzi od chwytu czarcich pazurów. Głaz ten w czasie wędrówki z lądolodem ze Skandynawii posiadał wymiary znacznie większe, lecz niestety część głazu została odłupana przez ludzi nie zdających sobie sprawy, jaką wartość dla nauki posiada ten głaz i znajdujące się na nim liczne mchy i porosty. Jadąc dalej mijamy rzekę Piaśnicę. Między starym i nowym korytem Piaśnicy niedaleko jej ujścia do morza znajduje się rezerwat przyrody Piaśnickie Łqki. Teren rezerwatu należy do najciekawszych pod względem florystycznym na Pomorzu. Wyróżnia się występowaniem różnych zbiorowisk roślinnych, pierwotnością szaty roślinnej, obfitością rzadkich gatunków i wartością estetyczno--krajoznawczą. Do najciekawszych roślin należą: woskownica, paproć — długosz królewski, brzoza niska, wrzosiec bagienny, kosaćce, storczyki, mieczyki itp. Jadąc dalej na zachód możemy zwiedzić inne ciekawe obiekty: np. rezerwat przyrody Choczewskie Cisy w leśnictwie Zakończyno. Interesującym zjawiskiem w rezerwacie jest naturalne odnawianie się cisa, czego nie da się obserwować w największym skupieniu cisów, jakie znajduje się w Borach Tucholskich w nadleśnictwie Wierzchlas. Innym ciekawym obiektem jest kilkusetletni dąb rosnący koło kościoła w Charbrowie przy szosie Lębork-Łeba. Mijamy miasto Leba, by udać się na teren Słowińskiego Parku Narodowego. Przed opisem przyrody Słowińskiego Parku Narodowego podajemy kilka informacji o Łebie. Miasto Łeba, znany port rybacki, ożywiający się w lecie wielotysięczną rzeszą gości, leży nad Bałtykiem przy ujściu rzeki o tej samej nazwie. Przez miasto przepływa kanał łączący jezioro Sarbsko z rzeką Łebą i pośrednio z jeziorem Łebsko. Prawa miejskie wraz z herbem przedstawiającym morsa i czarny krzyż otrzymała osada Łeba w 1357 r. Stara Łeba znajdowała się wówczas około 1 km dalej w kierunku zachodnim, po lewej stronie rzeki Łeby, w tym miejscu, gdzie obecnie istnieją ruiny, wzniesionego w XIV w. kościoła. Ruiny zostały odkopane z wydm, które w drugiej połowie XVI w. zasypały ówczesną Łebę. Dziś obok tego miejsca mieści się ośrodek wypoczynkowy, a znajdująca się przy ogrodzeniu ośrodka ścieżka wiedzie do ruin kościoła. Największe zainteresowanie wczasowiczów w Łebie budzi dzielnica ośrodków wczasowych położona na wschód od alei Wojska Polskiego. Urzędy i przedsiębiorstwa usługowe są rozmieszczone wzdłuż ul. Kościuszki tworząc centrum Łeby. Przy ul. Kościuszki 66 znajduje się Dom Turysty PTTK i placówka IT (Informacji Turystycznej). Wszelkie wzmianki o Słowińskim Parku Narodowym kojarzą się zwykle z widokiem ogromnych wydm wędrujących, niosących zagładę wszelkiej roślinności. Wydmy te są groźne nie tylko dla roślin. Mogą stanowić również zagrożenie dla ludzi. Doświadczyli tego mieszkańcy osady Łeba w połowie XVI w., gdy musieli opuścić swoje siedziby na lewym brzegu rzeki Łeby, bezlitośnie zasypywane przez masy ruchomego piasku, i zbudować nową osadę na miejscu, gdzie obecnie znajduje się miasto Łeba. Ogromne wydmy ruchome zwane też "białymi górami" przemieszczające się wzdłuż wąskiej mierzei oddzielającej jezioro Łebsko od morza, pozostawiają na zwiedzających niezatarte wrażenie. Nic więc dziwnego, że z każdym rokiem przyciągają coraz większe ilości turystów.

Krokowa, nad morzem, Łeba